یک روزهایی هم هست توی زندگی که نمیدونی چه مرگت میشه . انگار یک جنونی بسراغت میاد که گاهی اما واقعا خودت نمیخوایی که اوضاع اینطوری پیش بره اما . گاهی آنقدر خسته و تنهایی که همدم این همه خستگی و تنهایی فقط قلب خسته ت و اشکهات ه . توی این جور مواقع کافیه یکی پیدا بشه و تمام این غبار خستگی و تنهایی رو ازت بروبه . آنقدر حال دلت خوب بشه که یک جایی خونده بودم اگر روزگار بهت سخت نگرفت و همه چی خوب و آروم بود شک کن ، منتظر یک اتفاق بد باش که این همه خوشی و خوبی رو ازت بگیره . البته بی ربط هم نبود این جمله . آنقدر این شرایط جدید رو دوست داری که حاضری برای نگهداری و حفظ ش هر کاری کنی حتی اگر خودت مسبب بخشی از خراب شدن این شرایط بوده باشی . و امان از روزی که توی این شرایط جنون بیاد سراغت و خیلی چیزهای رو فراموش کنی . فراموش کنی که دروغ گفتن مشکلی رو حل نمی کنه . از یادت بره که هر روز صبح توی ماشین با صدای ضبط چه آهنگی رو زمزمه میکنی . ( من عاشق تویی شدم که سخت عاشق منی ، من دیر فهمیدم ولی تو زود دل نمی کنی بازم جوابم کن ببین ، بازم بهت رو می زنم ، تنها کسی هستی که من جلوش زانو می زنم ) . حالا چی به سر این آدم آمده ، چه فراموشی دردناکی گرفته که داره التماس بنده های خدا رو می کنه . آدمی که هر روز صبح عاشق تر از روز قبل فقط و فقط روزی هزار بار دوستانه و مثل یک رفیق با خدای خودش درد دل می کردو ازش میخواست حالا داره به بنده خدا التماس میکنه . آدمی که هر بار ازش اشتباهی سر می زد فقط کافی بود یک بار صدا بزنه خدایا اشتباه کردم خدایا ببخش و . و هنوز چند ثانیه از این اقرار به اشتباه نگدشته بود که خدا یک نشونه ای براش می فرستاد و دلش آروم میگرفت که بخشیده شده . . حالا اما شرایطی پیش امده که حتی روی اینو نداری که صداش کنی و بگی خدایا ببخش یاد شب احیا می افتم و باز ازش ناامید نمی شم . به خودم میگم این همون خدایی که شبهای احیا صداش کردی و گفتی لا انیس من لا انیس له . لا رفیق من لا رفیق له . خدایا امیدم به توست و می دونم که کافیه فقط صدات کنم . تنها رفیق و تنها انیس ام فراموشکاری این بنده حقیرت رو فراموش کن و ببخش . ببخش از اینکه فراموش کردم که فقط ، تو تنهای کسی هستی که باید ازش بخوام . ازت میخوام مثل همیشه دستهامو رها نکنی یادم بدی که بتونم ببخشم و بخشیده بشم مثل همیشه منتظر یک نشونه ام ازت . نشونه ای که قلب و روح ام رو آروم کنه و بازم لبخند امید ، به خودت رو روی لبهام بنشون . تنها رفیقم ببخش ....
بهانه های زندگی .....
برای روح خسته خودم
رو ,یک ,، ,فقط ,ببخش ,کنی ,و تنهایی ,که هر ,این شرایط ,مثل همیشه ,توی این
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت